W najbliższą środę będziemy obchodzić wspomnienie liturgiczne św. Judy Tadeusza. Jest on zaliczany, obok św. Ekspedyta i św. Rity, do grona trojga wyjątkowo skutecznych orędowników we wszystkich sprawach trudnych, także takich, które - z ludzkiego punktu widzenia - uchodzą za beznadziejne.

Juda czy Tadeusz ?

Należał do grona Dwunastu i w rzeczywistości nosił imię Juda. Ewangeliści dodali mu przydomek Tadeusz, aby nie kojarzono go z Judaszem Iskariotą. Wedle tradycji, sięgającej św. Hieronima, po Zesłaniu Ducha Świętego wyruszył w okolice Edessy, aby głosić Dobrą Nowinę. Inne źródła wskazują na Mezopotamię albo Libię. Zginął śmiercią męczeńską od uderzeń zadanych pałkami. Ciało przewieziono potem do Rzymu i złożono w Bazylice św. Piotra.

Ikonografia przedstawia go z wizerunkiem Jezusa w ręku: czy to on przekazał królowi Abgarowi w Edessie płótna, w których złożono do grobu Pana Jezusa, czyli Całun Turyński? Innymi jego atrybutami są: pałka - jako narzędzie męczeństwa - krzyż, księga i laska. Patronuje szpitalom i personelowi medycznemu. W wielu kościołach co tydzień odprawiane są specjalne nabożeństwa ku jego czci, podczas których odczytuje się prośby i podziękowania za otrzymane łaski.

Żona - mniszka - stygmatyczka Rita z Cascia to najpopularniejsza święta od kilku stuleci. Urodziła się w średniowieczu, ale dorobiła się nawet profilu na Facebooku. Ludzie nie ograniczają się we wpisywaniu próśb i podziękowań. Nastolatek prosi, by rodzice byli tacy jak dawniej... studentka, żeby udało jej się zdać egzamin z mikrobiologii… absolwenci wyższych uczelni modlą się do św. Rity o dobrą pracę … jedna matka prosi o uzdrowienie córki z anoreksji… druga dziękuje, że św. Rita wyprosiła polepszenie stanu zdrowia dla chorego na autyzm syna. Są tacy, którzy proszą w sprawach finansowych, bo mają kłopot ze spłatą kredytu lub otrzymaniem go. Różnorodność jest wręcz zadziwiająca! Ostatnie lata najbardziej obfitują jednak w modlitwy młodych małżonków - o dar rodzicielstwa… oraz młodych rodziców - o uzdrowienie dla ich dziecka.

Św. Ekspedyt

Nazywany w Polsce św. Wierzynem, przedstawiany jest jako rzymski legionista depczący kruka z szarfą w dziobie, na której widnieje słowo cras - „jutro". Tymczasem Ekspedyt wskazuje na krzyż ze słowem hodie - „dzisiaj", ucząc, że nie należy odkładać do jutra tego, co można zrobić od razu. Określany „świętym ostatniej godziny" wspiera także umierających.

Modlitwy zanoszone za ich wstawiennictwem owocują często łaskami od Boga, który wielokrotnie daje człowiekowi nadzieję, nawet wbrew nadziei.