BYĆ DOBRYM JAK CHLEB 

     Umiłowani w Panu Siostry i Bracia!

     Obecny rok poświęcony jest osobie św. Brata Alberta, szczególnego patrona i świadka miłosierdzia. Jego życie, a zwłaszcza życiowa dewiza: „być dobrym jak chleb”, stanowi dla nas inspirujący przykład urzeczywistniania w praktyce miłosierdzia. W myśl tegorocznego hasła programu duszpasterskiego „Idźcie i głoście”, chcemy jeszcze bardziej zaangażować się w apostolat miłosierdzia. Ojciec Święty Franciszek w Liście Misericordia et misera ogłoszonym na zakończenie Roku Świętego, zwraca naszą uwagę na to, że wszyscy doświadczyliśmy Bożego miłosierdzia i podkreśla, że teraz: „Nadszedł czas, aby zrobić miejsce wyobraźni miłosierdzia”. Każdy jest umiłowany przez Boga, więc każdy ma mieć miłosierdzie w sercu, pamięci i działaniu.

     W dzisiejszym pierwszym czytaniu słyszymy: „uczniowie trwali w nauce apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach, a dobra materialne rozdzielali każdemu według potrzeby” (Dz 2,42-45). Tak realizowana pomoc charytatywna „każdemu według potrzeby” przyczynia się do budowania sprawiedliwości społecznej. Chrześcijanie od początku mają świadomość, że działalność charytatywna nie jest celem samym w sobie, ale że ma się ona przyczyniać do realizacji najważniejszego celu, którym jest zbawienie wszystkich ludzi.

    Chrystusowe wezwanie do miłosierdzia jest nadal aktualne. Radością napełnia fakt, że działalność charytatywną Kościoła w Polsce podejmuje ponad 800 instytucji, które realizują 5000 różnego rodzaju dzieł. Dzięki temu pomoc dociera do ponad 3 milionów potrzebujących. W szczególny sposób uczestniczy w nich Caritas Polska w łączności z Caritas Diecezjalnymi. Rodzinę Caritas od 26 lat tworzy 5000 Parafialnych Zespołów Caritas, 2700 Szkolnych i Akademickich Kół Caritas, w których posługuje blisko 100 tysięcy wolontariuszy. Nie można pominąć również nieocenionej roli wszystkich tych, którzy spontanicznie angażują się w pomoc potrzebującym.

     Mimo błyskawicznego rozwoju technologicznego, kulturowego, społecznego i cywilizacyjnego bieda w różnej postaci dotyka wiele milionów ludzi. Jedną z nich jest głód, którego doświadcza 800 milionów ludzi na całym świecie. Wciąż spotykamy się z obojętnością na los drugiego człowieka, przede wszystkim tego będącego daleko, ale i tego obok nas. Jak mówi Papież Franciszek: „Tak wiele jest docierających do nas obrazów, że widzimy cierpienie, ale go nie dotykamy, słyszymy płacz, ale nie pocieszamy płaczących, widzimy pragnienie, ale go nie zaspokajamy” (Rzym, 13 czerwca 2016 r.).Dlatego od ponad ćwierćwiecza Caritas w Polsce wychodzi z licznymi inicjatywami pomocy potrzebującym na różnych płaszczyznach. Pomagamy dzieciom przez Wakacyjną Akcję Caritas, Tornister Pełen Uśmiechów i Wigilijne Dzieło Pomocy Dzieciom; ubogim poprzez zbiórki żywności Tak, pomagam! i Kromkę Chleba; niepełnosprawnym, chorym i starszym przez Jałmużnę Wielkopostną i 1%.Pomagamy także ofiarom konfliktów wojennych w uruchomionym w październiku 2016 roku programie Rodzina Rodzinie. Cieszy fakt, że spieszymy z pomocą nie tylko osobom potrzebującym w Polsce, ale i w najdalszych regionach świata, zwłaszcza ofiarom katastrof, suszy, powodzi i wojen.

     Posługa Caritas nie jest jednak zwykłą działalnością charytatywną. To przede wszystkim kształtowanie postawy wrażliwości na los drugiego człowieka i odpowiedź na konkretne problemy dzisiejszego świata. Musimy pamiętać, że warunkiem niesienia miłosierdzia jest osobiste doświadczenie Miłosierdzia Bożego i zgoda na Jego działanie w życiu każdego z nas. Jak pisze Papież Benedykt XVI w encyklice Caritas in veritate: „Dyspozycyjność wobec Boga otwiera na dyspozycyjność wobec braci oraz wobec życia”.

     Dyspozycyjność wobec Boga to inne imię nowej ewangelizacji. Celem wszystkich współcześnie podejmowanych wysiłków duszpasterskich Kościoła jest otwarcie człowieka na żywą i zbawczą miłość Boga. Bóg chce być obecny ze swoją miłością miłosierną zwłaszcza tam, gdzie ludzie pozbawieni są nie tylko doczesnych perspektyw godziwego życia, ale i wszelkich znaków obecności Boga. Dyspozycyjna obecność wobec bliźnich na marginesach współczesnego świata staje się miarą wiarygodności Kościoła, bo Chrystus utożsamił się z biednymi, ich lękiem i cierpieniem. Papież Franciszek nie tylko to głosi, ale niezwykle mocno pokazuje, zwłaszcza wobec uchodźców, bezdomnych, głodujących, ofiar handlu ludźmi i przemocy.

     Wszyscy jesteśmy wstrząśnięci dramatem trwającej od ponad 6 lat wojny w Syrii. Wskutek tego konfliktu ponad 13 mln ludzi, w tym 6 mln dzieci potrzebuje pomocy humanitarnej. Wśród wielu inicjatyw pomocy cierpiącym jest przygotowany i realizowany przez Caritas Polska, wspomniany już program Rodzina Rodzinie, który umożliwia materialne wsparcie konkretnej syryjskiej rodziny. Dzięki zaangażowaniu pojedynczych osób a także całych rodzin, instytucji, wspólnot zakonnych i parafialnych wspieranych jest już ponad 2000 syryjskich rodzin. Każdy z nas ma wciąż możliwość włączenia się do grona pomagających. Niech to szczególne dzieło będzie naszą konkretną odpowiedzią na los rodzin, tak boleśnie dotkniętych dramatem wojny. Już teraz pragniemy podziękować wszystkim, którzy zechcą wesprzeć ofiarą zbieraną dziś do puszek w całej Polsce osoby dotknięte wojną w Syrii, szczególnie w zrujnowanym Aleppo.

     Dzisiaj, w Niedzielę Miłosierdzia Bożego, w którą przypada też Święto Patronalne Caritas, pragniemy nasze myśli i serca zwrócić do Maryi, Matki Miłosierdzia, aby wypraszała paschalną radość wszystkim zaangażowanym w dzieła charytatywne Kościoła, zwłaszcza wolontariuszom ze Szkolnych i Akademickich Kół oraz Parafialnych Zespołów Caritas a także tym, których modlitwa umacnia posługujących. Niech Maryja wspiera szlachetnych fundatorów i darczyńców, umożliwiających Caritas i wszelkim organizacjom charytatywnym codzienną misję. Niech Jej wstawiennictwo przymnaża apostołów miłosierdzia na wzór św. Brata Alberta.

     Wszystkim Wam, Siostry i Bracia udzielamy pasterskiego błogosławieństwa.

     Podpisali: Pasterze Kościoła w Polsce

obecni na 375. Zebraniu Plenarnym KEP

 w Warszawie, w dniu 14 marca 2017 r.

Za zgodność:

+ Artur G. Miziński

Sekretarz Generalny KEP

W Triduum Paschalne adorujemy Pana Jezusa w poszczególne dni wg poniższego planu.

     W okresie przedrozbiorowym Gdańsk i okolice były częścią diecezji włocławskiej, a od 1821 na mocy bulli De salute animarum tereny te stały się częścią diecezji chełmińskiej. Po I wojnie światowej i utworzeniu 28 czerwca 1919 Wolnego Miasta Gdańska kwestia przynależności kościelnej tych wymagała nowych ustaleń uwzględniających nowe granice polityczne.

     Diecezja Gdańska utworzona została przez papieża Piusa XI 21 kwietnia 1922 roku jako administratura apostolska. Jej administratorem zostaje biskup diecezji ryskiej - Edward O’Rourke.

     30 grudnia 1925 – papież Pius XI wydał bullę Universa Christi fidelium cura erygującą diecezję gdańską na czele z bp. Edwardem O’Rourke. W chwili erekcji diecezji były tylko 2 dekanaty:

- gdański, obejmujący 18 parafii z diecezji chełmińskiej

- nowostawski, obejmujący 18 parafii z diecezji warmińskiej.

        25 marca 1992 – Jan Paweł II bullą Totus Tuus Poloniae Populus zreorganizował administrację kościelną w Polsce. Powstaje Metropolia Gdańska, diecezja gdańska zostaje podniesiona do rangi Archidiecezji.

     Archidiecezja gdańska utraciła na rzecz diecezji elbląskiej dekanaty żuławskie: Nadmorski, nowodworski, nowostawski i malborski. Do archidiecezji gdańskiej przyłączono 7 dekanatów z diecezji chełmińskiej: Gdynia I i II, Puck, Wejherowo I i II, Żarnowiec i Żukowo.   

     Pierwszym arcybiskupem metro-politą gdańskim został biskup Tadeusz Gocłowski.

     17 kwietnia 2008 r. – papież Benedykt XVI mianuje nowym metropolitą gdańskim Arcybiskupa Sławoja Leszka Głódzia.

Archidiecezja Gdańska w liczbach (dane statystyczne z 2013 r.)

     • liczba wiernych - 900 608

     • procent wiernych – 93,3

     • liczba kapłanów - 738

     • w tym diecezjalnych - 527

     • w tym zakonnych - 211

     • Liczba dekanatów - 24

     • Liczba parafii -  200 (2017 r.)

     • Powierzchnia - 2500 km²

      Czym są rekolekcje? Jak je mamy przeżywać? Skąd się wzięło oznaczające je słowo? Z języka łacińskiego: od recolligo oznaczającego „znowu zbierać, przyjmować, odzyskać” lub też od re-colo - „na nowo uprawiać, znowu się czymś zajmować, przywrócić, jeszcze raz rozważyć”. Chodziłoby więc o powrót do czegoś, powtórne rozważenie, zajęcie się czymś jeszcze raz. Czym? Naszym życiem. 

     W codziennym zabieganiu rzadko mamy czas, by się nad czymś głębiej zastanowić. W życie wkradają się pewnego rodzaju automatyzmy. Z jednej strony ułatwiają nam one życie, z drugiej jednak strony automatyzmy te mogą powodować spłycenie rozumienia treści religijnych, gdyż wiele rzeczy robimy bezmyślnie. Nie zastanawiając się głębiej nad prawdami naszej wiary i przyjmując je mechanicznie „bo wszyscy tak wierzą i wszyscy tak robią”, ryzykujemy, że w momencie próby nie będziemy w stanie swojej wiary obronić.

     Mówiąc obrazowo: z naszą religijnością jest tak, jak z meblami - z czasem pokrywają się coraz grubszą warstwą kurzu. Jeśli tego kurzu nie będziemy przynajmniej raz na jakiś czas ścierać, z czasem nie będziemy mogli rozpoznać nie tylko koloru, ale nawet kształtu naszych stylowych „Ludwików”. Tak samo jest z wiarą - jeśli nie będzie co jakiś czas „odkurzana”, po pewnym czasie stanie się szara i bezkształtna.

     Doskonałą zachętą do tak rozumianych rekolekcji mogą się dla nas stać słowa, które w Bożym Imieniu skierował sędziwy św. Jan Apostoł do Kościoła w Efezie: „Znam twoje czyny: trud i twoją wytrwałość (…). Ale mam przeciw tobie to, że odstąpiłeś od twej pierwotnej miłości. Pamiętaj więc, skąd spadłeś, i nawróć się, i pierwsze czyny podejmij!” (Ap 2, 2-5).

     Nauki rekolekcyjne w naszej parafii - na Mszach św. od 2 do 5 kwietnia:

    - niedziela – 9.00 i 18.00 oraz Gorzkie Żale o 15.00.

    - poniedziałek – 9.00 i 18.00. Spowiedź podczas każdej Mszy św.

    - wtorek          – 9.00 i 18.00. Spowiedź podczas każdej Mszy św.

    - środa             – 9.00 i 18.00. Spowiedź podczas każdej Mszy św.

Umiłowani bracia i siostry!

W tym roku pragniemy podziękować Bogu za reorganizację struktur Kościoła w Polsce dokonaną na mocy decyzji Świętego Jana Pawła II zawartej w bulli apostolskiej „Totus Tuus Poloniae Populus” z dnia 25 marca 1992 roku. Głównym celem reorganizacji przeprowadzonej przez papieża Polaka było zbliżenie biskupów do wiernych i pełniejsze dostosowanie misji Kościoła – czyli wszechstronnie pojętej ewangelizacji – do warunków i wymagań, jakie stawiają czasy w których żyjemy, i w których wypadnie żyć następnym pokoleniom na naszej ojczystej ziemi (Jan Paweł II, List do Kościoła w Polsce, 25 marca 1992, n. 2).

Głównymi źródłami wiedzy o świętym Józefie są Ewangelie Mateusza i Łukasza. Podają one dwa różne rodowody Józefa; według obu Józef wywodził się z rodu króla Dawida z pokolenia Judy.

Tradycyjnie już II niedziela Wielkiego Postu jest obchodzona w Polsce jako Dzień Modlitwy, Postu i Solidarności z Misjonarzami.

Można go zauważyć w domach, w rodzinach, na osiedlu...

Kiedy ktoś oddaje się adoracji Jezusa w Eucharystii, dokonuje się w nim przemiana. Przemiana dokonuje się również w otoczeniu tej osoby. Podobnie, kiedy w jakiejś okolicy otwiera się kaplicę wiecznej adoracji, cała okolica ulega pomału pozytywnej przemianie. Isabel Puig określa to mianem „efektu motyla”. Isabel Puig jest matką wielodzietnej rodziny. Udziela się przy planowaniu dyżurów przy jednej z kaplic wiecznej adoracji w hiszpańskim mieście Badalona, położonym w Katalonii, niedaleko Barcelony.

Ksiądz Arcybiskup Metropolita Gdański Sławoj Leszek Głódź dekretem z dnia 11 lutego 2017 r. mianował mnie Proboszczem Parafii pw. św. Anny w Chałupach oraz Dziekanem Dekanatu Morskiego.