Święto Nawiedzenia wywodzi się z religijności chrześcijańskiego Wschodu. Uroczystość tę wprowadził do zakonu franciszkańskiego św. Bonawentura w roku 1263. Kiedy zaś powstała wielka schizma na Zachodzie, święto to rozszerzył na cały Kościół papież Bonifacy IX w roku 1389, aby uprosić za przyczyną Maryi jedność w Kościele Chrystusowym. Sobór w Bazylei (1441) to święto zatwierdził.

Nabożeństwo do Matki Bożej Wspomożycielki sięga początków chrześcijaństwa. Gdy tylko zaczął rozwijać się wśród wiernych kult Matki Zbawiciela, równocześnie ufność w Jej przemożną przyczynę u Syna nakazywała uciekać się do Niej we wszystkich potrzebach. Tytuł Wspomożycielki Wiernych zawiera w sobie wszystkie wezwania, w których Kościół wyrażał Najświętszej Maryi Pannie potrzeby i troski swoich dzieci.

Święto Maryi, Matki Kościoła, obchodzone w poniedziałek po uroczystości Zesłania Ducha Świętego, zostało wprowadzone do polskiego kalendarza liturgicznego 4 maja 1971 r. przez Episkopat Polski - za zgodą Pawła VI. Dzień ten został wybrany dlatego, że Zesłanie Ducha Świętego było początkiem działalności Kościoła.

Z Dziejów Apostolskich wynika, że Maciej był jednym z pierwszych uczniów Jezusa. Wybrany został przez Apostołów do ich grona na miejsce Judasza, po jego zdradzie i samobójstwie (Dz 1, 15-26). Maciejowi udzielono święceń biskupich i władzy apostolskiej przez nałożenie rąk.

Filip pochodził z Betsaidy nad Jeziorem Galilejskim. Był uczniem Jana Chrzciciela. Powołany przez Jezusa, został jednym z dwunastu Jego uczniów.

Jakub, zwany Młodszym lub Mniejszym, był synem Kleofasa i Marii, rodzonym bratem św. Judy Tadeusza, krewnym Jezusa.

Kiedy w 1966 r. Polska przeżywała Millenium Chrztu, władze komunistyczne uniemożliwiły przyjazd na rocznicowe uroczystości papieżowi Pawłowi VI i przedstawicielom episkopatów świata. Tym razem ma być inaczej — w przygotowania do 1050. rocznicy chrztu Polski, oprócz strony kościelnej, włączyła się też strona państwowa.

„Idź i ty czyń podobnie…”./Łk 10,37/

Dobry Pasterz nie idzie za owcami, ale owce idą za pasterzem. A dlaczego owce idą za pasterzem? Owce idą za pasterzem, ponieważ Go znają. Za obcym nie pójdą. Znają jego głos, zapach, wiedzą, jak wygląda. I można się nawet nieco zastanawiać, jak to jest, że całe stado owiec idzie po górach i dolinach, prowadzone tylko przez jednego pasterza? Owce to potrafią i rzeczywiście dobrze na tym wychodzą, a my, ludzie?

Żyjemy w świecie komunikatorów wśród których zaczynają dominować internetowe narzędzia. Książki powoli wydają się odchodzić do lamusa. Wśród młodzieży powstaje przekonanie, że nie warto ich czytać, ponieważ wszystko można znaleźć w Internecie. Coraz większą rolę odgrywa techniczne myślenie. Wycinkowa wiedza stawiana jest w miejsce mądrości. Humanizm zaczyna oznaczać utylitaryzm w sensie zdobywania przyjemności i ułatwiania sobie życia. Również średnie pokolenie zmuszone do nieustannej gonitwy za dobrami materialnymi, coraz mniejszą uwagę zaczyna zwracać na wartości duchowe, których źródłem poznania jest literatura. Tego typu myślenie ma również negatywny wpływ na naszą wiarę, ponieważ jej fundamenty są zawarte w Biblii – spisanym Słowie Bożym.

Trumna z ciałem zmarłego w Poniedziałek Wielkanocny założyciela Puckiego Hospicjum o 7:30 została wystawiona w kościele pw. św. Piotra i Pawła w Pucku. Mieszkańcy tłumnie przybyli, aby pożegnać niezwykłego duchownego. Trudno było powstrzymać łzy...

Palemki na szczęście

Świąteczne porządki

Topienie Judasza

Wielkie grzechotanie

Pogrzeb żuru

Wieszanie śledzia

Święconka

Specjalnie dla dziewcząt

Wielka Niedziela – dzień radości