W Triduum Paschalne adorujemy Pana Jezusa w poszczególne dni wg poniższego planu.

     W okresie przedrozbiorowym Gdańsk i okolice były częścią diecezji włocławskiej, a od 1821 na mocy bulli De salute animarum tereny te stały się częścią diecezji chełmińskiej. Po I wojnie światowej i utworzeniu 28 czerwca 1919 Wolnego Miasta Gdańska kwestia przynależności kościelnej tych wymagała nowych ustaleń uwzględniających nowe granice polityczne.

     Diecezja Gdańska utworzona została przez papieża Piusa XI 21 kwietnia 1922 roku jako administratura apostolska. Jej administratorem zostaje biskup diecezji ryskiej - Edward O’Rourke.

     30 grudnia 1925 – papież Pius XI wydał bullę Universa Christi fidelium cura erygującą diecezję gdańską na czele z bp. Edwardem O’Rourke. W chwili erekcji diecezji były tylko 2 dekanaty:

- gdański, obejmujący 18 parafii z diecezji chełmińskiej

- nowostawski, obejmujący 18 parafii z diecezji warmińskiej.

        25 marca 1992 – Jan Paweł II bullą Totus Tuus Poloniae Populus zreorganizował administrację kościelną w Polsce. Powstaje Metropolia Gdańska, diecezja gdańska zostaje podniesiona do rangi Archidiecezji.

     Archidiecezja gdańska utraciła na rzecz diecezji elbląskiej dekanaty żuławskie: Nadmorski, nowodworski, nowostawski i malborski. Do archidiecezji gdańskiej przyłączono 7 dekanatów z diecezji chełmińskiej: Gdynia I i II, Puck, Wejherowo I i II, Żarnowiec i Żukowo.   

     Pierwszym arcybiskupem metro-politą gdańskim został biskup Tadeusz Gocłowski.

     17 kwietnia 2008 r. – papież Benedykt XVI mianuje nowym metropolitą gdańskim Arcybiskupa Sławoja Leszka Głódzia.

Archidiecezja Gdańska w liczbach (dane statystyczne z 2013 r.)

     • liczba wiernych - 900 608

     • procent wiernych – 93,3

     • liczba kapłanów - 738

     • w tym diecezjalnych - 527

     • w tym zakonnych - 211

     • Liczba dekanatów - 24

     • Liczba parafii -  200 (2017 r.)

     • Powierzchnia - 2500 km²

      Czym są rekolekcje? Jak je mamy przeżywać? Skąd się wzięło oznaczające je słowo? Z języka łacińskiego: od recolligo oznaczającego „znowu zbierać, przyjmować, odzyskać” lub też od re-colo - „na nowo uprawiać, znowu się czymś zajmować, przywrócić, jeszcze raz rozważyć”. Chodziłoby więc o powrót do czegoś, powtórne rozważenie, zajęcie się czymś jeszcze raz. Czym? Naszym życiem. 

     W codziennym zabieganiu rzadko mamy czas, by się nad czymś głębiej zastanowić. W życie wkradają się pewnego rodzaju automatyzmy. Z jednej strony ułatwiają nam one życie, z drugiej jednak strony automatyzmy te mogą powodować spłycenie rozumienia treści religijnych, gdyż wiele rzeczy robimy bezmyślnie. Nie zastanawiając się głębiej nad prawdami naszej wiary i przyjmując je mechanicznie „bo wszyscy tak wierzą i wszyscy tak robią”, ryzykujemy, że w momencie próby nie będziemy w stanie swojej wiary obronić.

     Mówiąc obrazowo: z naszą religijnością jest tak, jak z meblami - z czasem pokrywają się coraz grubszą warstwą kurzu. Jeśli tego kurzu nie będziemy przynajmniej raz na jakiś czas ścierać, z czasem nie będziemy mogli rozpoznać nie tylko koloru, ale nawet kształtu naszych stylowych „Ludwików”. Tak samo jest z wiarą - jeśli nie będzie co jakiś czas „odkurzana”, po pewnym czasie stanie się szara i bezkształtna.

     Doskonałą zachętą do tak rozumianych rekolekcji mogą się dla nas stać słowa, które w Bożym Imieniu skierował sędziwy św. Jan Apostoł do Kościoła w Efezie: „Znam twoje czyny: trud i twoją wytrwałość (…). Ale mam przeciw tobie to, że odstąpiłeś od twej pierwotnej miłości. Pamiętaj więc, skąd spadłeś, i nawróć się, i pierwsze czyny podejmij!” (Ap 2, 2-5).

     Nauki rekolekcyjne w naszej parafii - na Mszach św. od 2 do 5 kwietnia:

    - niedziela – 9.00 i 18.00 oraz Gorzkie Żale o 15.00.

    - poniedziałek – 9.00 i 18.00. Spowiedź podczas każdej Mszy św.

    - wtorek          – 9.00 i 18.00. Spowiedź podczas każdej Mszy św.

    - środa             – 9.00 i 18.00. Spowiedź podczas każdej Mszy św.

Umiłowani bracia i siostry!

W tym roku pragniemy podziękować Bogu za reorganizację struktur Kościoła w Polsce dokonaną na mocy decyzji Świętego Jana Pawła II zawartej w bulli apostolskiej „Totus Tuus Poloniae Populus” z dnia 25 marca 1992 roku. Głównym celem reorganizacji przeprowadzonej przez papieża Polaka było zbliżenie biskupów do wiernych i pełniejsze dostosowanie misji Kościoła – czyli wszechstronnie pojętej ewangelizacji – do warunków i wymagań, jakie stawiają czasy w których żyjemy, i w których wypadnie żyć następnym pokoleniom na naszej ojczystej ziemi (Jan Paweł II, List do Kościoła w Polsce, 25 marca 1992, n. 2).

Głównymi źródłami wiedzy o świętym Józefie są Ewangelie Mateusza i Łukasza. Podają one dwa różne rodowody Józefa; według obu Józef wywodził się z rodu króla Dawida z pokolenia Judy.

Tradycyjnie już II niedziela Wielkiego Postu jest obchodzona w Polsce jako Dzień Modlitwy, Postu i Solidarności z Misjonarzami.

Można go zauważyć w domach, w rodzinach, na osiedlu...

Kiedy ktoś oddaje się adoracji Jezusa w Eucharystii, dokonuje się w nim przemiana. Przemiana dokonuje się również w otoczeniu tej osoby. Podobnie, kiedy w jakiejś okolicy otwiera się kaplicę wiecznej adoracji, cała okolica ulega pomału pozytywnej przemianie. Isabel Puig określa to mianem „efektu motyla”. Isabel Puig jest matką wielodzietnej rodziny. Udziela się przy planowaniu dyżurów przy jednej z kaplic wiecznej adoracji w hiszpańskim mieście Badalona, położonym w Katalonii, niedaleko Barcelony.

Ksiądz Arcybiskup Metropolita Gdański Sławoj Leszek Głódź dekretem z dnia 11 lutego 2017 r. mianował mnie Proboszczem Parafii pw. św. Anny w Chałupach oraz Dziekanem Dekanatu Morskiego.

Katolicy przykładają dużą wagę do specjalnego wspomnienia liturgicznego zwanego katedrą św. Piotra Apostoła, które obchodzi się w Kościele dnia 22 lutego. Podkreślenie tego wspomnienia wynika z roli, jaką z woli samego Chrystusa odegrał Piotr w pierwotnym Kościele, oraz z racji urzędu przypisanego do każdorazowego jego następcy, który czasem nazywa się urzędem Piotra i który do dziś funkcjonuje w Kościele Chrystusowym. W obydwu przypadkach rola ta miała i ma zadanie jednoczenia Kościoła w osobie i nauczaniu Jezusa Chrystusa, strzegąc prawdziwości i czystości chrześcijańskiej wiary. Perspektywa czasu pokazuje, jak opatrznościowo dobre było to rozwiązanie.

Walenty był biskupem Terni w Umbrii. Wiadomości o nim są dość skąpe i niejednoznaczne. Żył w III w. i był kapłanem rzymskim. Tam w czasie prześladowań (Klaudiusza II Gota), wraz ze św. Mariuszem i krewnymi, asystował męczennikom w czasie ich procesów i egzekucji. Wkrótce sam został pojmany i doprowadzony do prefekta Rzymu, który przeprowadził rutynowy proces polegający na wymuszaniu odstępstwa od Chrystusa. W tym celu kazał użyć kijów. Ponieważ nie przyniosło to oczekiwanego rezultatu, kazał ściąć Walentego. Stało się to 14 lutego 269 roku.